Imkb Inonu Ilkogretim Okulu

Name: Imkb Inonu Ilkogretim Okulu
Address: Kazım Karabekir Cad. No:34, 25100 Yakutiye/Erzurum, Turkey, Yakutiye/Erzurum, Turkey

4.6/5 ★ based on 8 reviews

Contact Imkb Inonu Ilkogretim Okulu

Address :	Kazım Karabekir Cad. No:34, 25100 Yakutiye/Erzurum, Turkey
Phone :	📞 +99
Categories :	School ,
City :	Yakutiye/Erzurum

Kazım Karabekir Cad. No:34, 25100 Yakutiye/Erzurum, Turkey

Best School in Turkey

H	Hamza Temiz on Google ★ ★ ★ ★ ★ 3.Sınıftayım Eğitimimden ÇokMemnunummmmm!!!!! 3.Sınıftayım More than my education !!!!!
B	Burhan Değer on Google ★ ★ ★ ★ ★ Erzurum'un en iyi devlet okulu Erzurum's best public school
M	Muhittin Çelik on Google ★ ★ ★ ★ ★ Güzel mimari güzel okul :) Beautiful architecture beautiful school :)
T	ThePluara on Google ★ ★ ★ ★ ★ Öğretmenleri + Okul İdaresi YANİ Anlayacağınız Mükemmel!... Teachers + School Administration SO Perfect to Understand! ...
ツ	ツZEYNø on Google ★ ★ ★ ★ ★ okulda egitim cok guzel yalniz tuvaletler cok pis.Okulda temizlik adina kayda deger hicbirsey yokkk education at school is very nice, only the toilets are very dirty.
S	Sebahat Uğurlu on Google ★ ★ ★ ★ ★ Okul müp ocanım her zaman bu okula gitmek istiyo My school teacher always wants to go to this school
S	Sedanur Akbulut on Google ★ ★ ★ ★ ★ En sevdiğim hocalar bu okulda saklı barış tuvanç hocamı desem erhan göktaş hocamı desem sonracıma nevim özdemir hoca selma ceylen hoca pınar hocamı desem zülküf sümbül hoca derya erkut hocamı ayşe hocamı desem didar hocamı desem hepsinin yeri bende farklı ve ödenmez hepsi çok iyi öğretmenler şuan 9 sınıfım hamidiye mesleki teknik ve anadolu lisesinde okuyorum hepsini inşallah görürüm şuan ilkokul oldu imkb barış hocam ve mutluhan hocam selma hocam var orada insallah arkadaşlarla bir gün görmeye gelicez nasip artık ama dünyanın en iyi ögretmenleri diyebilirim az kalsin YUSUf SEVCİ hocamı unutucaktım bazen kırilsakta birbirimize en sevdigim hocalardan biriydi halen daha seviyorum ben hocayı ilk defa onun sayesinde çok calıstım ve şuan edebiyatım 83 insallah 2 dönem dahada artıcak her seý bu iyi kalpli ögretmenlerin sayesinde sevgilerimle hepinizi çok seviyorum ❤?❤? My favorite teachers are at this school, if I say my peace tuvanç teacher, if I say erhan göktaş my teacher, then nevim özdemir teacher selma ceylen teacher pınar teacher, zülküf sümbül teacher derya erkut teacher, I say teacher, didar teacher, I say all of them are different and they are all good class teachers i am studying at vocational technical and anatolian high school, i hope i see all of them now it is primary school i have peace teacher and happy teacher, selma teacher there i hope i will come to meet with friends one day but i can say that i am one of the best teachers of the world, i hope i will be one of the best teachers. I love the teacher for the first time thanks to him, and now my literature 83 insallah I will love you all with my love thanks to these kind-hearted teachers.
S	Star Moonyhoney on Google ★ ★ ★ ★ ★ Beşinci sınıfı burada okudum. Nereden başlasam ki..Din Hocamın ödevimi bir gün geç getirdiğim için bana ''Allah seni ıslah etsin'' demesi mi? Yoksa zor bir dönemden geçerken, neredeyse her gün okulda ağlarken bir hocamın dışında kimsenin gelip bana yardımcı olmaması mı, sürekli itilip kakılmam mı? Ah, ah. Bu okul galiba bende hep bir anı olarak kalacak, biraz üzücü bir anı ve belki buruk bir dönem. Ekrem (?) hocam vardı, Fen öğretmenimdi. 5-C sınıfında okumuştum, bundan tam 8 yıl önce. O bana hep iyi yerlere geleceğimi söylerdi. Bir de Saniye hocam vardı. O da Sosyal Bilgiler öğretmenimdi. Sadece bu iki öğretmenimle iyi geçinebilir idim. Hatta Fen Hocamın sözü yıllar boyunca beni sürükleyen tek şey olmuştur. Çünkü o zor dönemde benimle beraber olan tek kişi o'ydu. Ona çok teşekkür ediyorum. Galiba burada teşekkürü hak eden tek kişi o ve Saniye Hocam. Yeni gelen hocaları tanımıyorum. Sanırım eski hocalarımın hepsi gitmiş. Eski hocalarımın birçoğu çok acımasızdı. Psikoloğa gittiğim dönemlerde çoğunun tek yaptığı beni sınıfta ağlatıp rezil etmek olmuştu. Matematik, Türkçe ve Din derslerinden nefret ederdim bu yüzden. Oysa ki ben haftanın dört gününü psikologlarda ağlayarak geçiriyordum. Onlar da beni yerden yere vuruyorlardı. Hiç unutmam, Türkçe hocam beni sınıfta ayağa kaldırıp ağlatmıştı. Ağzına geleni söylemişti. Din Kültürü hocam da bazen yapardı bunu, aramız iyi değildi. Galiba herkes öğretmen olmamalı, değil mi? Ben o zaman 10 yaşındaydım. 10 yaşında bir çocuktum ve ağlıyordum, yapayalnızdım. Kimse beni sevmezdi ya da neden ağladığımı sormazdı. Ekrem hocam dışında. Şimdi ben de bir öğretmen adayıyım. Ve hedefim de Ekrem Öğretmenim ve daha nice iyi öğretmenlerim gibi olmak. Daha bitmedi. Fatma diye bir arkadaşım vardı. En çok onu severdim. O, benim için çok değerliydi. Tek bir fotoğrafımız var onunla. Okulun son gününden kalma. O fotoğrafı hala saklıyorum. O benim çok değerli bir arkadaşımdı, hatta beni yalnız bırakmayan tek arkadaşımdı. Ben, bu okuldan ayrıldıktan sonra çok mutlu oldum. Ve öğretmenlerim, arkadaşlarım beni her zor anımda desteklediler. Fakat bu okul hala içimde bir sızı olarak durmakta. Bu yüzden yazıyorum. 8 yıl önce söyleyemediğim her şeyi döküyorum buraya. Her şeye rağmen minnettarım. Bu okul bana çok güzel bir arkadaş ve bana bu hırsı veren bir öğretmen sundu. Ekrem Hocam. 2012-2013 yılında, sınıfta en arka sırada oturan gözlüklü, ezik büzük pısırık kızdım ben. Belki böyle söylersem hatırlarsınız. Ben umarım sizin yolunuzdan ilerleyebilir ve öğrencilerimi sizin gibi mutlu eden bir öğretmen olabilirim. O zamanlarda o kadar zorluk yaşarken ben, siz benim elimden tuttunuz. Ben ağlarken benim yanımda oldunuz ve ben bu 8 yıl boyunca bunu hiçbir gün unutmadım. Duruşunuz hala mıh gibi aklımda. Sizi çok seviyorum ve size minnettarım çünkü siz bana benim bir hiç olduğumu değil, her şeyi yapabileceğimi söylediniz. Ve ben sizin bu sözünüzle 8 yıl boyunca devam ettim. Her mutlu olduğumda bu sözünüzü hatırladım. Hocalarımla aram iyiyken bazen sizi hayal ettim orada. Sizi ziyaret etmeyi çok istedim fakat mesafeler çok uzak. Umarım siz benim bu yazdığıma rastlarsınız. Diğer öğretmenlerim beni umursamazken siz vardınız yanımda. Umarım bir gün sizi ziyaret etme şansını bulurum hocam. Her şey için teşekkür ederim. I studied fifth grade here. Where should I start ... Religious teacher telling me "May Allah correct you" because I brought my homework one day late? Or is it that when I was going through a difficult period, when I was crying at school almost every day, no one other than a teacher came to help me, and I was constantly pushed? Ah ah I think this school will always remain a memory for me, a bit of a sad memory and maybe a bitter period. I had an Ekrem (?) Teacher, I was a science teacher. I studied in 5-C class, exactly 8 years ago. He always told me I would come to good places. There was also my second teacher. He was also a Social Studies teacher. I could only get along well with these two teachers. In fact, my Science teacher's word has been the only thing that has dragged me over the years. Because he was the only person who was with me during that difficult period. I thank him very much. I guess he is the only person who deserves thanks here and my teacher. I do not know the new teachers. I think all my old teachers are gone. Many of my former teachers were very cruel. When I went to the psychologist, most of them all did to make me cry and humiliate in class. That's why I hated Mathematics, Turkish and Religion lessons. However, I was spending four days a week crying at psychologists. They were also hitting me on the ground. I never forget, my Turkish teacher made me stand up in class and cry. He said whatever he mouthed. My Religious Culture teacher sometimes did it, we were not well on our terms. I guess not everyone should be a teacher, right? I was 10 years old then. I was a 10-year-old kid and I was crying, I was all alone. Nobody loved me or asked why I was crying. Except for my teacher Ekrem. Now I am also a teacher candidate. And my goal is to be like my Ekrem Teacher and many other good teachers. Not finished. I had a friend named Fatma. I loved him the most. He was dear to me. We have only one photo with him. It's from the last day of school. I still keep that photo. He was a dear friend of mine, even my only friend who never left me alone. I was very happy after I left this school. And my teachers and friends supported me in every difficult moment. But this school still has a pain inside me. That's why I'm writing. I pour everything I could not say 8 years ago here. Despite everything, I am grateful. This school offered me a very nice friend and a teacher who gave me this ambition. Ekrem Hocam. In 2012-2013, I was a squashed, squishy girl with glasses sitting in the back row in the classroom. Maybe if I say that, you will remember. I hope I can follow your path and become a teacher that makes my students happy like you. While I was having such a hard time at that time, you took my hand. You were with me while I was crying, and I have never forgotten that for 8 years. Your stance is still in my mind like a nail. I love you very much and I'm grateful to you because you told me that I am nothing, I can do anything. And I continued with your promise for 8 years. I remembered your promise every time I was happy. I sometimes dreamed of you when I was on good terms with my teachers. I really wanted to visit you but the distances are too far. I hope you come across this article of mine. You were with me while my other teachers didn't care. I hope I will have a chance to visit you one day, sir. Thank you for everything.