Hasanoğlan Köy Enstitüsü - Sanayi Sk. 1 B

Çok güzel bir ürün piyasanın en iyi ürünü suyun lezzeti çok güzel ayrıca Türkiyede üretilmesi harika Tavsiye ederim ???‍♀️

Burada milli eğitimin geçmişi yatıyor, müthiş bir mekan, tarihte yolculuğa çıkartıyor insanı.

Çok bakımsız kalmış, her yer dökülüyor.

geçen sene ege antik kentleri rotamın ilk günü ilk saatlerde inönü şehitliklerine denk gelmiştim. bu sene de iç anadolu antik kentleri rotamın ilk günü ilk saatlerinde ankara’dan kırıkkale’ye giderken kısacık bir aydınlanma masalının mabedi hasanoğlan köy enstitüsüne uğradım. kadim medeniyetlere giderken, yolda bizim en rafine medeniyet çabamızın eserine bu sene de denk gelmeyi anlamlı bir tesadüf olarak görüyorum. hasanoğlan bozkırın ortasında yeşil bir cennet. öğrenciler ağaçlandırmışlar, tüm binaları elleriyle yapmışlar. sabahattin ali’nin köy enstitülerini kapatmaya götüren olaylı konferansı verdiği yemekhane, okulun müzik öğretmeni aşık veysel’in derslerini işlediği avlu, öğrencilerin yaptığı heykeller, küçük güzel bahçeler, muntazam bir yerleşim ve amfi tiyatrosu ile kadim anadolu tarihine kök salmaya çalışan cumhuriyetin varlık mücadelesinin simgeleştiği kız ve erkek öğrenci yurtları. dünyadaki tüm enstrümanların olduğu müzik atölyesinin en büyük özelliği, bir enstrümanı iyi seviyede çalmadan mezun olunamaması. fikren hasanoğlan dışındaki küçük köy enstitülerinin stratejik amacını doğru bulmasam da; hasanoğlan çok özel ve örnek bir eğitim modeli deneyimi dünya tarihinde. genç cumhuriyetin bu topraklardan sökülüp atılmamak için pençelerini toprağa geçirmesi adeta.

Bugün Hasanoğlan Köy Enstitüsü’nü gördüğümde , bozkırın insan eliyle nasıl bir cennete dönüşebileceğine ve yine siyasi kaygılarla o cennetin nasıl yerle bir edildiğine üzülerek şahit oldum.Köy Enstitülerinin kapatılması bu ülkeye yapılan en büyük ihanetlerden biridir. 35 km lik bir yolculuktan sonra Hasanoğlan’a ulaştık.Şimdiki adıyla Atatürk Fen Lisesi olan enstitüyü bulduk. Bulduk diyorum,çünkü konum sizi çok yanlış bir yere götürüyor. Salgın sebebiyle giriş yasaklanmıştı,bir anlık şoktan ve hayal kırıklığından sonra güvenlik görevlisine öğretmen olduğumuzu,İstanbul’dan geldiğimizi söyledik.Öğretmen bile olsak gezemeyeceğimizi ,bir sürü öğretmenin aynı şekilde geri döndüğünü söyleyince,bu kez okul müdürü ile görüşme konusunda ısrar ettik  Okul müdürünü arayıp yanımıza gelerek 5 dakika gezebileceğimizi belirtti.Biraz tatlı dil,biraz ısrar işe yaramıştı. Yemyeşil ve ağaçlarla kaplı, göz alabildiğince büyük bir alan.Çeşit çeşit atelyeler ( Kapılarında bu şekilde yazıyordu, Ahşap Atelyesi,Demir Atelyesi ) Hepsi bahçeli ,küçük küçük öğretmen lojmanları,5 tane basketbol ve 1 tane futbol sahası. 1 tane Atatürk Müzesi,yatakhaneler,yemekhane,kütüphane … Bahsettiğim yapıların hepsi kapalıydı,içlerini göremedik.Zaten kapıda da bir süre direndiğimiz düşünülürse,kapalı müze kısımlarına girmeyi talep edemedik  Açık Hava müzesi bizi büyülemeye yetti. Beni en çok etkileyen yapı ise amfi tiyatro oldu.Sahnesi,oturma alanları ve merdivenleriyle ,o dönem için devasa sayılabilecek büyüklükte bir yapı.Yıllar önce birilerinin oyunlar sahnelediği,törenler,gösteriler yaptığı,konserler verdiği yerde olmak ,onların bastığı topraklara basmak,onların baktığı gökyüzüne bakmak,seyircilerin arasına karışıp sahnelenen oyunu pür dikkat seyrediyormuş gibi hissetmek… Belki de Anadolu Öğretmen Liseli bir birey olarak beni çok fazla etkilemiş olabilir kim bilir… Bir gün yolunuz Ankara’ya düşerse bu muhteşem köy enstitüsünü gezip görmenizi dilerim.Pişman olmayacağınızı garanti ediyorum.

Öncelikle haritada belirtilen konumun yanlış olduğunu belirtmek lazım. Enstitüye Hasanoğlan Atatürk fen lisesi kapısından girerek ulaşılıyor. Tüm kampüs bir açık hava müzesi gibi. Tüm derslikler, atölyeler ağaç ve demir atölyeleri, amfi tiyatro, konferans salonları kapıları kilitli, olduğu gibi duruyor. Burada eğitim görebilmiş şanslı kişiler buradan çıktıklarında kendine yeten, üreten, sorgulayan bireyler olmuş ve bu da devletimize büyük rahatsızlık vermiş olacak ki kapatılma kararı alınmış. Bir çok üniversiteden daha güzel, yetişkin ağaçlar arasında muhteşem bir kampüse sahip. Bu şekilde atıl kalması insanın içine oturuyor. Bin yıllık Antik Yunan yazıtı olan bir kaya parçasının alelade bahçenin bir köşesinde durması da gerçekten akıl almaz ve dünyanın başka hiç bir yerinde olmayacak bisey. Ne tarihimize ne de eğitimimize sahip çıkabiliyoruz. Umarım tekrar kullanıma açılır. Burayı herkesin müze gezer gibi gezmesini tavsiye ederim.

Bebekligimin ve çocukluğumun geçtiği yerler , babam Abdulbaki Yeşil okulun ogretmen ve müdür yardimcilarindandi 1984-1996 yillari arasında.. mahallemiz harikaydı guzel bir çocukluk gecirdik ve okul cok iyiydi bir cok Türkiye derecesi çıkarmış , kaliteli eğitim veren kurumdu simdi harabe halinde :(

Şimdiki halini görünce yüreğimin sızladığı, eğitimini almayı çok arzu ettiğim...